Gągoł to jedna z najbardziej znanych dzikich kaczek i jedna z ostatnich migrujących na południe. Wyróżniono dwa podgatunki gągoła, jeden zamieszkujący Eurazję i drugi Amerykę Północną.
Ptaki zimują nad Morzem Śródziemnym oraz Północnym. Występuje, choć w niewielkich ilościach również w Polsce, głównie na Mazurach, Pomorzu, w Wielkopolsce, na Śląsku.
Gągoł należy do nadrodziny grążyc. Samiec w szacie godowej ma czarny wierzch ciała oraz białe boki i brzuch. Głowa ptaka jest czarna z delikatnie mieniącym się kolorem zielonym. U nasady nosa posiada kontrastującą biała kropkę. Szyja jest biała a oczy żółte. Samiec w szacie spoczynkowej jest podobny do samicy. Czyli posiada szarobrunatny tułów, głowa jest ciemno brązowa, a na szyi występuje biała obwódka otwierająca się od strony karku.
Samice składają i zakładają gniazda w budkach lęgowych, ale również na miejsce wylęgu wybierają gniazda innych samic lub też innych gatunków kaczek. W przygotowanym i wyściełanym gnieździe składają około 16 zielonkawych błyszczących jaj. Młode po urodzeniu podobne są do samicy, w drugim dniu opuszczają gniazdo i wraz z matką udają się w poszukiwaniu pożywienia. W związku z tym, że na tereny do życia wybierają głównie okolice w pobliżu jezior i rzek sąsiadujących z lasami to ich pożywieniem są owady, małe ryby oraz roślinność przybrzeżna.
W Polsce gatunek ten jest objęty ochroną czynną. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski). Zmniejszanie się liczebności ptaków spowodowane jest wycinaniem starych drzew oraz osuszaniem bagien i mniejszych akwenów wodnych. Dbając o populację tego ptaka prowadzone są działania mające na celu budowę sztucznych gniazd, które powodują rozprzestrzenienie się występowania gatunku.
Wikipedia.org