W cyklu „ Z gęsią przez świat” przedstawimy ostatnią już z trzech kuzynek, przepięknie ubarwioną – śnieżyce cesarską. W naturalnym środowisku spotykaną u wybrzeży morza Beringa jak i również na terenach wysp Świętego Wawrzyńca.

Jak i poprzedniczki, śnieżyca cesarska jest gatunkiem monotypowym( samica i samiec nie różnią się wyglądem). Zarówno pierś jak i boki posiada w kolorze szarym z widocznymi charakterystycznymi czarnymi prążkami. Brzuch jest w odcieniu szarego tak jak i ogon ptaka, który przy końcu przechodzi w kolor biały. Dziób jest dwukolorowy, od spodu czarny od góry pomarańczowo-biały.

Ten gatunek gęsi zakłada gniazda we wgłębieniach w ziemi, ale zawsze blisko zbiorników wodnych. W tak przygotowanym miejscu samica składa od 4 do 6 jaj, które wysiadywane są wyłącznie przez samice przez około 25 dni. Uzyskanie samodzielności przez młode przypada na około 48 do 55 dni po wykluciu. Zarówno młode jak i dorosłe gęsi w środowisku naturalnym żywią się larwami, mięczakami oraz skorupiakami.

Jeżeli chodzi o hodowlę, gęsi te potrzebują dużego wybiegu wraz z dobrze utrzymanym trawnikiem i zbiornikiem wodnym, który imituje naturalne otoczenie ptaka. Tak jak pozostałe śnieżyce również i ta źle znosi upały, dlatego warto pamiętać o posiadaniu w wolierze miejsca, gdzie mogą odpoczywać sobie w cieniu. Jest ptakiem agresywnym, szczególnie jeżeli chodzi o okres lęgowy. Dlatego warto odseparować parę od innych gatunków by zapewnić im należyty spokój. Warto pamiętać, że ulubionymi kwiatami podczas żerowania są mniszki i gwiazdnice. Jeżeli chodzi o dokarmianie w hodowli podajemy to samo co wszystkie śnieżyce, z tym wyjątkiem, że przygotowana pasza powinna zawierać większe ilości białka zwierzęcego.

Ptakiozdobne.pl